βαρυφωνέω-ῶ

βαρυφωνία

βαρύφωνος
βαρυφωνία, ας (ἡ) [ᾰῠ] voix grave ou forte, Alex. (Poll. 2, 112) ; Arstt. G.A. 5, 7 ||
E Ion. βαρυφωνίη, Hpc. 285, 43.
Étym. βαρύφωνος.