βαρύθροος

βαρυθυμέω-ῶ

βαρυθυμία
βαρυθυμέω-ῶ, f. ήσω [ᾰῠῡ] supporter avec peine, être irrité ou mécontent, App. Civ. 2, 20 ; Spt. Num. 16, 15 ; 3 Reg. 11, 22 ; ἐπί τινι, DS. 20, 41, de qqe ch. ||
Moy. m. sign. Plut. Syll. 6.
Étym. βαρύθυμος.