βαθύπλοος

βαθύπλουτος

βαθυπόλεμος
βαθύ·πλουτος, ος, ον [ᾰ‽] profondément, c. à d. immensément riche, Eschl. Suppl. 555 ; Eur. fr. 462 ; Ar. fr. 163 ; Anth. Nonn. Alciphr.
Étym. β. πλοῦτος.