βιαστός

βιατάς

βιάω-ῶ
βιατάς, οῦ (ὁ) [ῐᾱᾱ]
1 fort, Pd. O. 9, 114 ; P. 4, 420 ||
2 violent, Pd. P. 1, 18 ; Anth. 7, 492.
Étym. βιάω.