Βότρυς

βότρυχος

βοτρυχώδης
βότρυχος, ου (ὁ) [ῠ]
1 c. βόστρυχος, Phérécr. (Poll. 2, 27, corr. Bgk) ||
2 tige d’une grappe, Gal. 6, 342.