βραχυκατάληκτος

βραχυκαταληξία

βραχυκέφαλος
βραχυκαταληξία, ας (ἡ) terminaison d’un vers par une syllabe brève, Héph. Poem. 9, 4 ; Macr.
Étym. βραχυκατάληκτος.