Βωλανός

βῶλαξ

βωλάριον
βῶλαξ, ακος (ἡ) [ᾰκ]
1 motte de terre, Pd. P. 4, 37 ; A. Rh. 3, 1334 ||
2 p. ext. terre, Thcr. Idyl. 17, 80.
Étym. βῶλος.