χαρίεις

χαριεντίζομαι

χαριέντισμα
χαριεντίζομαι [] faire le gracieux, l’homme d’esprit, plaisanter, badiner, Plat. Rsp. 436d, Ap. 24c ; Ar. fr. 212 ; DH. Lys. 13, etc.
Étym. χαρίεις.