Χαριτιμίδης

χαριτοϐλέφαρος

χαριτογλωσσέω
χαριτο·ϐλέφαρος, ος, ον [ᾰῐᾰ] aux paupières gracieuses, c. à d. aux beaux yeux, Anth. App. 209 ; DL. p. 307 ; comiq. : χ. μᾶζα, Eub. (Ath. 685e) pâte aux beaux yeux, c. à d. alléchante.
Étym. χάρις, βλέφαρον.