χατέω-ῶ
χατίζωχατέω-ῶ (seul.
prés. et impf.) [ᾰ]
1 désirer vivement, avoir
envie de, inf. Od. 13, 280 ; 15, 376, etc. ;
τινος, Arat.
394 ; Anth.
5, 302, etc. ;
τι, A. Rh.
4, 1556, de qqe ch. ; abs. Il. 9, 518 ; 15, 399 ;
Od. 2, 249
||
2 avoir besoin de,
gén. Od.
3, 48.