χλιαίνω

χλιαρός

Χλιαρός
χλιαρός, ά, όν [ῑᾰ]
1 tiède, d’une chaleur douce, Hdt. 4, 181 ; Ar. Ach. 975 ; Arstt. Probl. 5, 36 ||
2 mou, efféminé, NT. Apoc. 3, 16 ; Plut. M. 902a ||
E [ῐ] DS. 17, 50 ; Nic. Al. 360 ; Ath. 126c ; fém. χλιαρός, Nic. Al. 360.
Étym. χλιαίνω.