χοροιτυπέω-ῶ

χοροιτυπία

χοροιτύπος
χοροιτυπία, ας (ἡ) [ῠ] action de frapper (la terre) en chœur, danse en chœur, Anth. 7, 448 ; au pl. Il. 24, 261.
Étym. χοροιτύπος.