χρονογραφία

χρονογράφος

χρονοκράτωρ
χρονο·γράφος, ου (ὁ) [ᾰ] auteur d’un ouvrage d’histoire par ordre de temps, Str. 20 ; Luc. Alex. 6.
Étym. χρόνος, γράφω.