χρυσοχάλινος

χρυσόχειρ

χρυσοχίτων
χρυσό·χειρ, -χειρος (ὁ, ἡ) [ῡ] aux mains (chargées) d’or, c. à d. d’anneaux d’or, Luc. Tim. 20.
Étym. χρ. χείρ.