χρυσοφαής

χρυσοφάλαρος

χρυσοφανής
χρυσο·φάλαρος, ος, ον [ῡᾰᾰ] aux harnais d’or, caparaçonné d’or, Eur. Tr. 520 ; Pol. 31, 3, 6 ; DS. Exc. de Virt. p. 584 Wess.
Étym. χρ. φάλαρα.