χρωματίζω

χρωματίζω [ᾰ] colorer, teindre, Alex. (Ath. 170c) ; Arstt. P.A. 3, 3, 9 ; G.A. 2, 7, 18 ; Th. Od. 31 ; au pass. Soph. fr. 9 ; avec un acc. Arstt. Meteor. 1, 5, 2, etc. ; Hpc. Coac. 178.