δεινότης

δεινόω-ῶ

Δείνων
δεινόω-ῶ, exagérer (le danger, les défauts ou les inconvénients de qqe ch.), acc. Thc. 8, 74 (part. ao. -ώσας) ; Plut. Per. 28 (inf. ao. -ῶσαι) ; Lgn 3, 1 (pf. pass. 3 sg. δεδείνωται).
Étym. δεινός.