διακαής

διακαθαίρω

διακαθαρίζω
δια·καθαίρω [κᾰ]
1 purifier, purger à fond, Ar. Eccl. 847 ; Plat. Rsp. 399e ||
2 émonder, Th. H.P. 2, 7, 2 ||
Moy. purifier complètement, Plat. Leg. 735c.