Bailly.app
Signets
Paramètres
À propos
διάκρουσις
διακρουστικός
διακρούω
διακρουστικός,
ή, όν
:
1
qui réfute où qui résout,
gén.
Clém.
821
||
2
qui marque qu’on use de subterfuge,
en parl. de verbes tels que
παραλογίζομαι, κλέπτω, ἀπατῶ
,
Dysc.
Synt.
284, 20
.
Étym.
διακρούω
.