διαρραγή

διαρραίνω

διαρραίω
δια·ρραίνω (pf. διέρραγκα)
1 faire jaillir de côté et d’autre, d’où au pass. jaillir de tous côtés, Soph. Tr. 14 ||
2 arroser, Spt. Prov. 7, 17.
Étym. au pf. διέρραγκα.