διαρραίνω

διαρραίω

διάρραμμα
δια·ρραίω, mettre en pièces, détruire complètement, Il. 2, 473 ; Od. 2, 49 ; au pass. Il. 24, 355 ; Eschl. Pr. 236 ||
E Fut. moy. inf. διαρραίσεσθαι, au sens pass. Il. 24, 355.