διασιλλόω-ῶ

διασιτία

διασιωπάω-ῶ
διασιτία, ας () [σῑ] droit de manger à la table publique, c. à d. d’être nourri aux frais de l’État, Hpc. Ep. 1293.
Étym. διά, σῖτος.