διαθλίϐω

διαθολόω-ῶ

διαθορυϐέω-ῶ
δια·θολόω-ῶ (ao. pass. part. fém. -θολωθείσης) remuer la vase, d’où troubler profondément, acc. Plut. M. 978b ; Philstr. 10.