Διθύραμϐος

διθυραμϐοχώνη

διθυραμϐώδης
*διθυραμϐο·χώνη, seul. dor. διθυραμϐο·χώνα, ας (ἡ) [ῑῠ] mot com. entonnoir de dithyrambes, Anth. 13, 21.
Étym. δ. χώνη.