δνοφόεις

δνόφος

δνοφώδης
δνόφος, ου (ὁ) obscurité, ténèbres, Sim. fr. 37, 8 ; au pl. Eschl. Ch. 52 ||
E Postér. γνόφος, Luc. Per. 42 ; Spt. Ex. 10, 22 ; au plur. Arstt. Mund. 2 ; D. Chrys. 2, 51.
Étym. pré-grec.