δολιχογραφία

δολιχόδειρος

δολιχοδρομέω-ῶ
*δολιχό·δειρος, seul. ion. δουλιχόδειρος, ος, ον [ῐ] au long cou, Il. 2, 460.
Étym. δολιχός, δειρή.