δολόω-ῶ
δόλωμαδολόω-ῶ :
I tromper au moyen d’une
amorce, d’où :
1 tromper, Hés. Th. 494 ; Hdt. 1, 212 ; Eschl.
Ag. 273,
1636 ; Soph. Ph. 1288 ; Eur. I.A. 898 ; Alc. 12 ||
2 s’emparer par ruse de,
acc. Xén.
Cyr. 1, 6, 28
||
II altérer par fraude,
d’où :
1 falsifier, changer,
altérer, acc. (de l’encens, Diosc. 1, 81 ; du vin,
Luc. Herm.
59) ||
2 dissimuler, déguiser,
acc. Soph.
Ph. 129
||
E Ao. poét. 3 sg. δόλωσεν,
Hés. (Sch.-A. Rh.
1, 156).