δορκάδειος

δορκαδίζω

δορκάδιον
δορκαδίζω (seul. part. prés.) [ᾰ] bondir comme un chevreuil ; δορκαδίζων σφυγμός, Gal. 2, 259, pouls capricant.
Étym. δορκάς.