δυσπετῶς

δυσπεψία

δυσπήμαντος
δυσπεψία, ας (ἡ)
1 digestion difficile, Mach. (Ath. 341b) ||
2 indigestion, Gal. 7, 37 ; Hippiatr. 106, 11.
Étym. δύσπεπτος.