δυσθυμία

δυσθυμία, ας (ἡ) [θῡ] découragement, affliction, Soph. fr. 584 ; Eur. Suppl. 696 ; Plat. Leg. 666b, etc. ; au plur. Eur. Med. 691 ; Arstt. Probl. 30, 1.