εἰλαπιναστής

εἰλαπίνη

εἰλαπινουργός
εἰλαπίνη, ης (ἡ) [ᾰῐ] festin bruyant (non, sel. l’interprétation commune, festin après un sacrifice) Il. 18, 491 ; Od. 1, 226.