εἰσϐάλλω

εἴσϐασις

εἰσϐατός
εἴσϐασις, anc. att. ἔσϐασις, εως (ἡ) [ᾰ]
1 action d’entrer, Eur. I.T. 101 au pl. ||
2 action de s’embarquer, Thc. 7, 30 ; DC. 41, 42 ||
E ἔσϐ. Thc. DC. ll. cc.
Étym. εἰσϐαίνω.