ἐκκολυμϐάω-ῶ

ἐκκομιδή

ἐκκομίζω
ἐκκομιδή, ῆς (ἡ) [ῐ] transport au dehors, particul. action d’emporter un corps, convoi funéraire, Hdt. 8, 44 ; DH. 4, 8 ; Anth. 11, 92, 2.
Étym. ἐκκομίζω.