ἐμπίνω

ἐμπιπίσκω

ἐμπιπλάω-ῶ
ἐμ·πιπίσκω [πῐπ] (f. ἐμπίσω, ao. pass. ἐνεπίσθην) donner à boire, abreuver, Pd. fr. 77 ; Nic. Al. 519 ; au pass. être bu, Nic. Th. 624 ||
Moy. (inf. ao. ἐμπίσασθαι) s’abreuver de, dat. Nic. Th. 573.
Étym. ἐν, π.