ἐμπιπλάω-ῶ

ἐμ·πιπλάω-ῶ (seul. part. prés. ἐμπιπλῶντα, Plut. M. 994, et impf. 3 sg. ἐνεπίμπλα, Luc. Cal. 3, et 3 pl. ἐνεπίμπλων, DC. 68, 31) c. ἐμπίπλημι.