ἐμπρέπω

ἐμπρήθω

ἔμπρησις
ἐμ·πρήθω (impf. ἐνέπρηθον, f. ἐμπρήσω, ao. ἐνέπρησα)
1 brûler, incendier, Il. 9, 589 ||
2 faire griller, au pass. Ar. Vesp. 36 ||
E Épq. ἐνιπρήθω, Il. 15, 702.
Étym. ἐν, πρ.