ἐνεχυράζω

ἐνεχυρασία

ἐνεχύρασμα
ἐνεχυρασία, ας (ἡ) [ῠρᾰ] action de prendre un gage, un nantissement, Plat. Leg. 949d ; Dém. 1162, 12 ; 1163, 25.
Étym. ἐνεχυράζω.