ἐνέπρησα

ἐνέπω

ἐνεργάζομαι
ἐν·έπω, c. ἐννέπω (seul. prés. ind. 3 pl. dor. ἐνέποισι, Pd. N. 6, 61, part. fém. dor. ἐνέποισα, Pd. I. 8, 46).
Étym. cf. ἐνίπτω et ἐνίσπω.