ἐγγάμιος

ἔγγαμος

ἐγγαστριμάχαιρα
ἔγ·γαμος, ος, ον [ᾰ] uni par mariage, marié, Chrys. 3, 408 ; Bas. 1, 731.
Étym. ἐν, γάμος.