ἐγκατασκήπτω

ἐγκατάσκηψις

ἐγκατασκιρρόω-ῶ
ἐγκατάσκηψις, εως (ἡ) irruption ou atteinte d’un mal, Diosc. 7, 4.
Étym. ἐγκατασκήπτω.