ἐγκεντρίζω

ἐγκεντρίς

ἐγκέντρισις
ἐγ·κεντρίς, ίδος (ἡ)
1 aiguillon. Ar. Vesp. 427, 1073 ; Xén. Cyn. 6, 1 ||
2 éperon, Phérécr. (Poll. 10, 53) ||
3 pointe de fer qu’on fixe aux pieds pour grimper, Aristén. 1, 20.
Étym. ἐν, κέντρον.