ἐγκνώσσω

ἐγκοιλαίνω

ἐγκοίλιος
ἐγ·κοιλαίνω, creuser intérieurement, Hdt. 2, 73 (part. ao. ion. ἐγκοιλήνας) ; Th. H.P. 5, 2, 4 (ao. pass. part. ἐγκοιλανθέντος).
Étym. ἐν, κ.