ἐγκοπεύς

ἐγκοπή

ἔγκοπος
ἐγκοπή, ῆς (ἡ)
I incision, d’où :
1 entaille, Gal. 4, 399 ||
2 crevasse (dans un rocher) DS. 1, 32 ||
3 sorte de fracture, Sor. Fract. 249, 5 Id. ||
II fig.
1 interruption, DH. Comp. 22 ; Lgn 41, 3 ||
2 p. suite, obstacle, NT. 1 Cor. 9, 12.
Étym. ἐγκόπτω.