ἐντάσσω

ἐντατικός

ἐντατός
ἐντατικός, ή, όν [ᾰ] propre à tendre, excitant, Xénocr. Al. 16 ; Méd. p. 10 Matthäi ; τὸ ἐντατικόν, Diosc. 3, 144, sorte de plante aphrodisiaque ||
Cp. -ώτερος, Geop. 19, 6.
Étym. ἐντατός.