ἐνθανατόω-ῶ

ἔνθαπερ

ἐνθάπτω
ἔνθα·περ, adv. relat. là où, où, Il. 13, 524 ; Hdt. 1, 14 ; Soph. Ph. 515.
Étym. ἔνθα, -περ.