ἐνθυμηματώδης

ἐνθύμησις

ἐνθυμητέον
ἐνθύμησις, εως (ἡ) [ῡ] réflexion, pensée, Hpc. Coac. 26 ; Ant. fr. 248 ; Thc. 1, 132, etc.
Étym. ἐνθυμέομαι.