ἐντρίχωμα

ἔντριψις

ἔντρομος
ἔντριψις, εως (ἡ)
1 action d’oindre, particul. de farder, Xén. Cyr. 1, 3, 2 ; Hld. 6, 11 ||
2 p. ext. fard, El. V.H. 12, 1.
Étym. ἐντρίϐω.