ἐνυγροθηρικός

ἔνυγρος

ἐνυδρίας
ἔν·υγρος, ος, ον :
1 qui vit dans l’eau, aquatique, Arstt. Spir. 2, 12 ||
2 humide, Arstt. Meteor. 1, 14, 1 ; en parl. des saisons, Arstt. H.A. 6, 15, 8 ||
3 aqueux, DS. 12, 58.
Étym. ἐν, ὑγρός.