ἐπαναστροφή

ἐπανάτασις

ἐπανατείνω
ἐπανάτασις, εως (ἡ) [τᾰ]
1 action d’étendre ou d’allonger en levant, Arstt. Pol. 3, 14, 12 ||
2 fig. menace, Phil. 1, 282.
Étym. ἐπανατείνω.