ἐπαράσιμος

ἐπαράσσω

ἐπάρατος
ἐπ·αράσσω, att. -άττω (ao. ἐπήραξα) [ᾰρ]
1 tr. fermer violemment, Plat. Prot. 314d ; Plut. Artax. 29 ||
2 intr. se briser contre, Syn. 163b.